Simülasyonun Normal Doğum Becerilerine ve Öz-Yeterlilik Düzeylerine Etkisi

Obstetrik uygulamalar, klinik bilgi, beceri ve dikkat gerektirmektedir. Bu uygulamalarda hataları azaltmak, bireylerin hem bilgilerinin hem de uygulama, iletişim ve ekip çalışması becerilerinin geliştirilmesi için simülasyon önerilmektedir. Simülayon tıbbi hataların azaltılarak perinatal sonuçların iyileşmesine katkı sağlamaktadır. Buradan yola çıkarak bu çalışmada ebelik öğrencilerinin normal doğum becerilerinin ve öz yeterliliklerinin geliştirilmesinde simülasyon temelli öğretim yönteminin etkisini incelemek amaçlanmıştır. Tek kör randomize kontrollü olarak yürütülen araştırmaya 40 deney 39 kontrol olmak üzere 79 öğrenci dâhil edildi. Araştırma da teorik eğitim ve simülasyon temelli eğitim olmak üzere iki eğitim yapılmıştır. Teorik eğitim her iki gruba yapılırken simülasyon temelli eğitim sadece deney grubuna yapılmıştır. Simülasyon eğitiminde her öğrenci ile birebir normal doğum eyleminin yönetimi ve bakım uygulamaları maket üzerinde uygulanmıştır. Verilerin toplanmasında araştırmacılar tarafından geliştirilen anket ve bilgi formu, normal doğum eyleminin yönetimi ve bakımı beceri kontrol formu ve öz etkililik-yeterlilik ölçeği kullanılmıştır. Verilerin analizinde Ki-Kare Testi, Bağımsız Grup t Testi, Eşleştirilmiş Grup t Testi, Pearson Çarpım Moment Korelasyon Testi, Spearman Sıra Farkları Korelasyon Testi ve Mann Whitney-U Testi uygulandı. Deney ve kontrol grubundaki öğrencilerin eğitim sonrası teorik bilgi puanları arasında (p=0,000), öz-etkililik-yeterlilik ölçeği puan ortalamaları arasında (p=0,000) ve simülasyon sonrası normal doğum eylemi yönetim ve bakım beceri puan ortalamaları arasında (p=0.000) istatistiksel olarak anlamlı fark saptanmıştır. Bunun yanında deney ve kontrol grubundaki öğrencilerin eğitim öncesi ve sonrası öz-etkililik-yeterlilik ölçeği puan ortalamaları karşılaştırıldığında eğitim sonrası puanlarının daha yüksek olduğu ve aradaki fakın anlamlı olduğu belirlenmiştir (p=0.024, p=0.007). Araştırma sonuçları simülasyon temelli öğretimin ebelik öğrencilerinin normal doğum eylemi yönetim ve bakım becerilerini ve öz yeterliliklerini artırmada etkili olduğunu göstermektedir. Simülasyon temelli öğretim yönteminin sağlık profesyoneli yetiştiren bölümlerde öğretime dâhil edilmesi faydalı olacaktır.

Anahtar Kelimeler: Ebelik öğrencileri, simülasyon eğitimi, öz-etkililik-yeterlilik, normal doğum eyleminde bakım ve beceri

Obstetric applications require clinical knowledge, skills and attention. In these applications, a simulation is suggested to reduce mistakes and to improve both knowledge and applying, communication and teamwork skills of individuals. Simulation contributes to the improvement of perinatal outcomes by reducing medical errors. The aim of this study is to examine the effects of the simulation-based teaching method on the improvement of vaginal delivery skills and self-sufficiency of midwifery students. The study was conducted as a single blind randomized controlled trial and 79 students were included in the study; 40 of them constituted the experimental group and 39 of them constituted the control group. In the study, two trainings were conducted as theoretical training and simulation-based training. While theoretical training was conducted in both groups, simulation-based training was conducted only for the experimental group. In simulation training, vaginal delivery management and care were applied on the model with each student individually. Questionnaire and information form developed by researchers, vaginal delivery management and care skills control form and self-efficacy-sufficiency scale were used to collect data. Chi-square Test, Independent Group t Test, Matched Pairs t Test, Pearson Product Moment Correlation Test, Spearman Rank Correlation Test and Mann Whitney-U Test were used for the analysis of the data. It was determined that there is a statistically significant difference between the post-training theoretical knowledge scores of the students in the experimental group and the control group (p=0,000), between their self-efficacy-sufficiency scale score averages (p=0,000) and between their vaginal delivery management and care skill score averages after simulation (p=0.000). Furthermore, when the self-efficacy-sufficiency scale scores of the students in the experimental group and the control group were compared before and after the training, it was determined that the post-training scores were higher and the difference between them was significant (p=0.024, p=0.007). The results of the study show that simulation-based training is effective in increasing midwifery students’ vaginal delivery management and care skills and their self-sufficiency. It would be beneficial to include simulation-based teaching to the education program in the departments where health professionals are trained.

Keywords: Midwifery students, simulation training, self-efficacy-sufficiency, vaginal delivery care skills

Sayfa Aralığı: 41-52

Durmaz, A., Elem, E., Unutkan, A. & Keskin, N. (2017). The Effect of Simulation on Vaginal Delivery Skills and Self-Sufficiency Levels. Journal of Current Researches on Health Sector, 7 (2), 41-52.